Η Ελληνική μυθολογία και οι Αστρολογικές αντιστοιχίες

A+A-

PrintEmail

Η Αστρολογία είναι μια τέχνη η οποία η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων. Η ύπαρξη της Αστρολογίας είναι άρρητα συνδεδεμένη με την ύπαρξη του ανθρώπου.
Κατά την ΑρχαιοΕλληνικη εποχή γνωρίζαμε πως πίστευαν στο Δωδεκάθεο. Ασφαλώς και λίγοι γνωρίζουν πως στην πραγματικότητα ήταν μια μονοθεϊστική θρησκεία και οι υπόλοιποι Θεοί δεν ήσαν τίποτε άλλο από Αρχετυπικες φιγούρες. Διότι , επί παραδείγματι, ο Δίας συγκέντρωνε επάνω του όλες τις ιδιότητες που είχαν όλοι οι άλλοι Θεοί. Έτσι οι ιδιότητες των πλανητών της Αστρολογίας δεν είναι τίποτα από ιδιότητες που ταιριάζουν με τις ιδιότητες που είχαν οι Αρχαίοι Έλληνες Θεοί.

Πάρα πολλά άτομα αρνούνται την ύπαρξη της Αστρολογίας λόγω του ότι είναι ντετερμινιστική και καταργεί την Ανθρώπινη Βούληση. Ασφαλώς και όσοι έχουν διαβάσει στοιχειωδώς Ψυχολογία θα γνωρίζουν πως η περιβόητη Ελεύθερη Βούληση είναι στην πραγματικότητα εν δυνάμει βούληση. Ακόμα όμως και στην Χριστιανική θρησκεία βλέπουμε είτε στην Παλαιά είτε στην Καινή διαθήκη, πως ο Θεός εχει κάποιο προδιαγεγραμμένο σχέδιο ( γέννηση Ιησού, Σταύρωση και ανάσταση, εφτά πληγές του Φαραώ και πολλές άλλες αναφορές). Ένα σχέδιο προδιαγεγραμμένο ακόμα και για τον ίδιο του τον Υιό

Στην Αρχαίο-Ελληνική μυθολογία έχουμε τις τρεις Μοίρες την Κλωθω που γνέθει το νήμα της Ζωής, την Λαχεση που μοιράζει τους κλήρους (εκ του Λάχω όπως λαχείο-λαχνός) και την Άτροπο που κόβει το νήμα της ζωής. Και για να κάνουμε και λίγο Αρχαία Ελληνικά ετυμολογικά η λέξη μοίρα εκπορεύεται από το ρήμα μοιράζω. Και επίσης να γνωρίζετε πως η λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ δεν προέρχεται από το ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ αλλά από το Άνδρας + ωπος (που είναι παρακείμενος του Οπωπα από το ρήμα ΟΡΑΩ –ΟΡΩ) .

Όμως στην ΜΟΙΡΑ δεν είχαν δικαίωμα ούτε οι Θεοί να επέμβουν. Αλλά μήπως τελικά είχαν και οι θνητοί ή ημίθεοι την εν δυνάμει βούληση να δράσουν επάνω σε ένα προσχεδιασμένο σχέδιο? Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Αχιλλέας θα μπορούσε να ζήσει μια μίζερη ζωή και να μην πέθαινε τόσο νέος ωστόσο μόνος του επέλεξε να σπεύσει στην Τροία. Έτσι επέλεξε με βάση τις προδιαγραφές του. Για την μικρή σε διάρκεια ζωή και το Αθάνατο όνομα

Ας δούμε λοιπόν τους πλανήτες από την Μυθολογική τους υπόσταση.

ΕΡΜΗΣ : Γιος του Δια και της Μαίας. Προστάτης των Αθλητών, των Κλεφτών, αγγελιοφόρος των Θεών, οδηγός των Νεκρών (ψυχοπομπός). Ο Μοναδικός που μπορούσε να κινείτε στον Όλυμπο, στην Γη και στον Κάτω Κόσμο. Στην μυθολογία αναφέρετε πως είχε κλέψει 50δαμαλια από τον Απόλλωνα. Φτιάχνει με το καβούκι μια χελώνας και με 7 έντερα μια λύρα και την κάνει Δώρο όταν συναντούνται. Αυτός με την σειρά του δίνει το ραβδί του Πλούτου &της ευτυχίας ενώ του δίνει την δια ψήφου μαντεία. Κατά την Γιγαντομαχία με την σκούφια του Πλούτωνα σκοτώνει τον Ιππόλυτο. Αποφυλάκιζε την Ιω αλλά και αργότερα τον Άρη. Ο Θεός του λόγου και της Ευγλωττίας


ΑΦΡΟΔΙΤΗ : Κατά τον Ησίοδο στην Θεογονία η Αφροδίτη προέρχονταν από τον ακρωτηριασμό του φαλλού του Ουρανού από τον γιο του Κρόνο. Το μόριο ταξίδεψε και στην τοποθεσία της σημερινής Κύπρου γεννήθηκε η Θεά Αφροδίτη. εξαιρετικής ομορφιάς , προστάτιδα των νόμιμων αλλά και των παράνομων ζευγαριών. Σύζυγος του Ήφαιστου (που ήταν άσχημος και κουτσός) αλλά και με πολλές εξωσυζυγικές σχέσεις με πιο γνωστές αυτήν με τον Άρη (όπου τους έπιασε ο Ήφαιστος) με τον Ερμή (όπου έκαναν ένα παιδί που έμοιαζε τρομερά και στους δυο και ονομάστηκε Ερμαφρόδιτος) αλλά και τον Αδωνη. Η μεγαλύτερη απόλαυση της ήταν να αποπλανεί άνδρες . Λόγω του ότι η Αφροδίτη δεν ήταν απόγονος που προήλθε από μια ερωτική πράξη αγάπης αλλά από μια κτηνωδία η Αφροδίτη μας δείχνει την επιφανειακή μορφής αγάπη αλλά και το κάλλος (ομορφιά) . Το κατακρεουργημένο μόριο του Ουρανού συμβολίζει τον αποχωρισμό και την αποβολή. Έτσι μας προκύπτει πως η Αφροδίτη δεν έχει αστρολογική συμβατότητα με τον Ουρανό ( λόγω του ότι αν και έχουν βιολογική σχέση στην πραγματικότητα είναι ξένοι μεταξύ τους ) και δείχνει τις σχέσεις που ξεκινούν ξαφνικά και λήγουν ξαφνικά ή σχέσεις που έχουν εκκεντρικά στοιχεία. Με τον Κρόνο επίσης δεν έχει ιδιαίτερη συμβατότητα μιας και ουσιαστικά είναι ο ηθικός αυτουργός αλλά κι ο τελέσας την πράξη του ακρωτηριασμού του Ουρανού και κατ΄ επέκταση ηθικός αυτουργός της πατρικής της απόρριψης. Κατά συνέπεια αστρολογικά δείχνει τις σχέσεις που το άτομο αναζητά πατρικό υποκατάστατο ή και αρκετές φορές τις σχέσεις που έχουν ιδιοτελείς σκοπούς.

ΑΡΗΣ : Ο Άρης ήταν γιος του Δια και της Ήρας. Η Αγάπη του για να σπέρνει διχόνοιες και να καβγαδίζει τον έκαναν τον πιο αντιπαθή στους Θεούς. Ο δε Δίας του μιλάει με αρκετά προσβλητικά λόγια. Ήταν γνωστή η κόντρα του με την αδερφή του Αθηνά μιας και η Αθηνά λειτουργούσε πιο εγκεφαλικά (ως θεά της Σοφίας) και όχι παρορμητικά. Ο Άρης συμβόλιζε την δύναμη , την ενέργεια αλλά που στερείται λογικής . Όμως εάν τον προσεγγίσει κανείς από μια άλλη οπτική θα καταλάβει πως ήταν η πρωτόγονη δύναμη. Άλλωστε κατά τους Ορφικούς Ύμνους (88) αναφέρεται και ως : "συναρωγός (=βοηθός) της Θέμιδος"
-"αγός (=οδηγός) των δικαιοτάτων φωτών (φωτισμένων ανθρώπων)"
-"έρκος (φράγμα, φραγμός, τείχος) του Ολύμπου"
-"πατήρ της ευπολέμου Νίκης"
-"δοτήρ της ευθαρσούς ήβης"
-"επίκουρος (=βοηθός) των βροτών (=θνητών ανθρώπων)"
όμως όλα αυτά δείχνουν μια άλλη φύση του Άρη. Και ασφαλώς ο Άρης έκανε και έναν φόνο τιμής μιας και είχε αποκτήσει μια κόρη την Αλκίππη όπου της κακοφέρθηκε ένας γιος του Ποσειδώνα ο Αλιρρόθιος και τελικά τον κάλεσε σε μονομαχία όπου ο Άρης τον σκότωσε. Εδώ έχουμε το τονισμένο εγώ αλλά και την αίσθηση ευθύνης. Ο Ποσειδώνας συγκάλεσε συνέλευση των Θεών όπου κάτω από έναν βράχο στην Ακρόπολη δικάστηκε ο Άρης. Η τοποθεσία αυτή ονομάσθηκε Αρειός Πάγος .

Ο Άρης , ας μην ξεχνάμε ήταν νόμιμος γιος του Δια. Πράγμα που σημαίνει θα είχε αρκετά από τα στοιχεία του Δια. Του άρεσε η δικαιοσύνη, δέχτηκε να δικαστεί, βοηθούσε τους ανθρώπους πλην όμως είχε υπέρμετρο εγώ


ΔΙΑΣ : Ο Θεός των Θεών. Τελευταίος γιος του Κρόνου με την Ρέα. Με την βοήθεια του Ουρανού κατάφερε να ‘’ρίξει’’ από την θέση του τον Κρόνο. Ο Δίας μεγάλωσε με μια κατσίκα την Αίγα όπου τα κέρατα της ήταν το κέρας της Αμαλθείας μια ένδειξη πλούτου και αγαθών. Πήρε με κλήρο την ηγεσία επί των Θεών (η τύχη στο ωροσκόπιο) ενώ ο Ποσειδώνας πήρε την βασιλεία στον υδάτινο κόσμο και ο Πλούτωνας του Κάτω κόσμου. Γνωστός για τις εξωσυζυγικές του σχέσεις αλλά και για τον τρόπο που διαχειριζόταν κρίσεις για να τα φερει όλα στα δικα του μετρα. Από αυτές τις ιδιοτητες εχουμε και την ενδειξη σε έναν χαρτη της ηθικης αλλα και των οικονομικων. Συμβολα του ηταν η Αιγιδα δηλδη η ασπιδα που κατασκευασε από την κατσικα Αιγα που τον εκανε αητητο καθως επισης και τα δυο πυθαρια που συμβολιζαν τα καλα και τα κακα που εδινε στους ανθρωπους. Ακομα όμως και τα κακα που φερνει ο Διας είναι προιον λανθασμενων χειρθσμων ή υπεραισιοδοξιας. Ο κεραυνος ηταν το επισημο συμβολο και οπλο του Δια. Για παράδειγμα, έχει ανακαλυφθεί από τους δορυφορικούς ανιχνευτές ραδιοσυχνοτήτων της NASA του μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου «Πρωτοπόρος 10» ότι, ο μεγαλύτερος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα, ο Δίας, καθώς περιστρέφεται στον ζωδιακό κύκλο, αντί να παίρνει ενέργεια από τον Ήλιο δίνει σε αυτόν, εφόσον εκπέμπει 2,5 φορές περισσότερη ενέργεια σε σχέση με εκείνη που δέχεται από τον Ήλιο. Το «μυστηριώδες» αυτό φαινόμενο δεν μπορούν να το εξηγήσουν οι αστρονόμοι γιατί δεν θα έπρεπε να συμβαίνει σύμφωνα με τους νόμους της αστρο-φυσικής. Κι όμως συμβαίνει, και δεν έχει παρατηρηθεί σε κανέναν άλλον πλανήτη, εκτός από τον Δία. Ο όγκος της τεράστιας μαγνητόσφαιρας του Δία είναι μεγαλύτερος από τον όγκο του Ηλίου! Συγκεκριμένα, ο Δίας εκπέμπει ενέργεια σε μορφή μαγνητισμού, θερμότητας και ραδιοκυμάτων, τα οποία προέρχονται από ηλεκτρόνια υψηλών ταχυτήτων, που κινούνται σε ελλειπτικές τροχιές, έξω από τις δυναμικές γραμμές του πανίσχυρου μαγνητικού του πεδίου, με μήκος κύματος 13,6 μέτρων. Τούτο έχει επιβεβαιωθεί και από την διαστημοσυσκευή «Οδυσσέας». Το φαινόμενο αυτό ήταν «παραδόξως» γνωστό στην Αστρομυθολογία των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι, όχι μόνο εξ αιτίας του τεράστιου όγκου του αλλά κυρίως της ικανότητας εκπομπής της δικής του, αυτόνομης ενέργειας προς τους γύρω πλανήτες, αναγνώριζαν στο πρόσωπο του πλανήτη Δία τον αρχηγό των Ολυμπίων θεών, όπως θα δούμε στο επόμενο κεφάλαιο.

Ας δούμε τώρα ένα δεύτερο παράδειγμα: ο Δίας παριστάνεται με το να κρατά στο δεξί του χέρι έναν κεραυνό, γιατί οι εκπορεύσεις του Δία σχετίζονται πράγματι με το φαινόμενο των κεραυνών, εφόσον πίσω από τις προγονικές δοξασίες, υπήρχε πάντοτε μία μυστική γνώση που εκφραζόταν με συμβολικό τρόπο. Για να καταλάβουμε πως γίνεται αυτό, επιστρέφουμε στην εποχή του γυμνασίου, όπου στο μάθημα της φυσικής μάθαμε ότι η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη ηλεκτρισμό και τα σύννεφα είναι ιονισμένα άλλοτε με θετικά και άλλοτε με αρνητικά φορτία. Όταν δύο ετερώνυμα φορτισμένα σύννεφα πλησιάσουν πολύ μεταξύ τους, παράγεται ηλεκτρικός σπινθήρας (αστραπή) και ισχυρός κρότος (βροντή), που γίνεται αντιληπτή από την παλμική κίνηση των μορίων του αέρα. Τα δύο αυτά φαινόμενα παράγονται βέβαια ταυτόχρονα αλλά πρώτα φαίνεται η αστραπή και μετά ακούγεται η βροντή, αφού το φως κινείται με ταχύτητα 300 χιλιάδων χλμ. το δευτερόλεπτο ενώ ο ήχος μόνο με 340 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι οι αστραπές που είναι το 90% περίπου των ηλεκτρικών εκκενώσεων, δημιουργούνται και εξουδετερώνονται ανάμεσα στα σύννεφα, και μόνο οι κεραυνοί που είναι το 10% φτάνουν στην επιφάνεια της Γης. Ο ηλεκτρισμός συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο όπως και κάθε άλλη μορφή ενέργειας στην φύση, γιατί διέπεται από τους ίδιους νόμους που την κυβερνούν. Έτσι, κάθε κεραυνός που δημιουργείται θα έπρεπε να ακολουθεί πάντοτε τον συντομότερο δρόμο διαφυγής, από το σύννεφο προς το έδαφος. Το γιατί ακολουθεί μία διακλαδιζόμενη πορεία, εξηγήθηκε από τις τελευταίες αστροφυσικές ανακαλύψεις με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, που ερεύνησαν την λειτουργία δύο εξωγήινων μορφών ενέργειας: του ηλιακού ανέμου και των κοσμικών ακτινοβολιών:

1)- ο ηλιακός άνεμος οφείλει την ύπαρξή του στο ότι η κορώνα του Ηλίου λόγω της μεγάλης της θερμοκρασίας, εκτονώνεται. Έτσι ποσότητες ύλης από τον Ήλιο εκρέουν προς το διάστημα. Ο ηλιακός άνεμος καθώς έρχεται στην Γη, αλληλοεπηρεάζεται από το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας και δημιουργεί ηλεκτρικά φορτισμένες περιοχές, που είναι για τους αστροναύτες οι επικίνδυνες ζώνες Van Allen. Τα αποτελέσματα του ηλιακού ανέμου γίνονται κυρίως αντιληπτά στα μετεωρολογικά φαινόμενα, στην δημιουργία του βόρειου Σέλας καθώς και στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Οι έρευνες με δορυφορικούς ανιχνευτές έδειξαν μία συνεχή ροή φορτισμένων σωματιδίων από την μαγνητόσφαιρα του Δία προς την Γη, ο οποίος επηρεάζει τα κύματα του ηλιακού ανέμου. Ο Ηλιακός άνεμος με την σειρά του, αντιδρά και επηρεάζει τις διαδικασίες γέννησης του κεραυνού.

2)- έχει παρατηρηθεί πως η κοσμική ακτινοβολία του Γαλαξία μας όταν φτάνει στην Γη, συγκρούεται με τα μόρια της ατμόσφαιράς μας και διασπάται σε μία πληθώρα σωματιδίων -ηλεκτρόνια, μεσόνια, ποζιτρόνια κ.α.-, με ρυθμό πτώσης ένα σωματίδιο ανά δευτερόλεπτο σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό επιφανείας. Το φαινόμενο ονομάζεται καταιγισμός των κοσμικών ακτίνων και μοιάζει με διακλαδιζόμενη ρίζα δένδρου. Αυτό λοιπόν είναι κυρίως υπεύθυνο για το γεγονός ότι μέσα στην ατμόσφαιρά μας υπάρχουν έτοιμα μονοπάτια από τα οποία μπορεί να περάσει ο κεραυνός. Η κοσμική ακτινοβολία ορίζει τελικά την διακλαδιζόμενη πορεία που θα ακολουθήσει ο κεραυνός.

Επίσης η αρχαιοελληνική Αστρομυθολογία θεωρεί τον Δία όχι μόνο αρχηγό των Ολυμπίων θεών, αλλά και πατέρα όλων των ανθρώπων. Η δοξασία αυτή επιβεβαιώνεται σήμερα από το γεγονός ότι, ο Δίας λόγω της μεγάλης μάζας και βαρύτητάς του, λειτουργεί σαν μία τεράστια «διαστημική σκούπα» η οποία έλκει και σαρώνει τα περισσότερα ουράνια σώματα που εισέρχονται από το διάστημα προς τα εμάς, εάν βεβαίως έχουν αποκτήσει έκκεντρη τροχιά (ασταθή πορεία). Έτσι συνέβη με τον κομήτη «Σουμέικερ Λεβί 9» ο οποίος δεν απείλησε την Γη διότι κατέπεσε με σφοδρότητα στην επιφάνεια του Δία, στις 16 Ιουλίου 1994.


ΚΡΟΝΟΣ : Ο Κρόνος ήταν παντρεμένος με την Ρέα . Ως φυσικό επόμενο ήταν να την καταστήσει έγκυο. Όμως από εκείνη την στιγμή άλλαξε ο χαρακτήρας του και έγινε τρομερά σκληρός μιας και του ερχότανε στο μυαλό η εικόνα του ακρωτηριασμένου Ουρανού που του έλεγε : «Κάποια μέρα θα πάθεις το ίδιο και εσύ από τα παιδιά σου». Ο Κρόνος λοιπόν ‘’κατάπιε’’ τα 5 πρώτα λεπτά της Ρέας και ενώ κυοφορούσε ήδη τον Δια η Ρέα πήγε στον Ουρανό να ζητήσει την γνώμη του. Όμως ο Ουρανός θυμήθηκε το τι του είχε κάνει ο Κρόνος και την βοήθησε να γεννήσει στην Κρήτη. Η πάλη μεταξύ Δια –Κρόνου κράτησε αρκετά χρόνια και τελικά χάρις στο φίλτρο της Μητιδας ο Κρόνος άρχιζε να βγάζει (αποβάλλει) από το στομάχι του τα παιδιά του. Από το ότι έτρωγε τα παιδιά φαίνεται η σκληρότητα δίχως μέτρο ενώ από την αποβολή φαίνεται και η πτώση έλλειψη συμβατότητας με τους περισσότερους πλανήτες μιας και η αποβολή αυτή από το στομάχι του σημαίνει την μη παραδοχή.


ΟΥΡΑΝΟΣ : Ο Ουρανός ήταν παντρεμένος με την Γαία. Ο Ουρανός όμως μισούσε τα παιδιά του και καθένα από αυτά τα φυλάκιζε στα Τάρταρα. Η Γαία όμως δεν άντεξε και κατέβηκε στα Τάρταρα για να οργανώσει την απόδραση των παιδιών αλλά και την ανατροπή του Ουρανού. Τους εξήγησε του σχέδιο πως θα ακρωτηρίαζαν τον φαλλό του Ουρανού με ένα δρεπάνι που είχε κρύψει στα σύννεφα. Την πράξη την τέλεσε ο Κρόνος (ο Κριτής των Πράξεων) και έκτοτε το δρεπάνι είναι σύμβολο του. Ο ακρωτηριασμός του μορίου δείχνει την αποκοπή του Εγώ από τον Ουρανό. Άλλωστε κατά τονFreud ο αντρικός φαλλός και η στύση αλλά και το σεξ γενικότερα είναι πράξεις επιβολής. Ο Ουρανός συμβολίζει την απολυταρχία την εκκεντρικότητα και την ανατροπή


ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ : Αδερφός του Δια και του Πλούτωνα. Μεταξύ Ποσειδώνα και Δια μεγάλη κόντρα για την πρωτοκαθεδρία. Γνωρίζουμε πως έκαναν κίνημα ενάντια στον Δια μαζί με Αθηνά , Απόλλωνα, και Ήρα. Παρά τις όποιες διαμάχες στάθηκε δίπλα στον Δια στην Γιγαντομαχία και την Τιτανομαχία .Γαλήνεψε την θάλασσα και βοήθησε στην αρπαγή της Ευρώπης από τον Δια. Στο ωροσκόπιο δείχνει τις περίεργες τάσεις , την έμπνευση , την εξαπάτηση. Το ιδανικό και την εξιδανίκευση. Λόγω της παρουσίας του στο Βασίλειο των Υδάτων έχει να κάνει και με την μη αντικειμενική οπτική (τα πάντα κάτω από το νερό φαίνονται κατά πολύ μεγαλύτερα από ότι στην πραγματικότητα)


ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ : Ο Πλούτωνας ήταν ένας από τους τρεις γιους του Κρόνου και της Ρέας, μαζί με τον Δία και τον Ποσειδώνα.

Κύριο σύμβολο της εξουσίας του Πλούτωνα η κυνή, η οποία σηματοδοτούσε τη βαθιά νύκτα μέσα στην οποία βασιλεύει ο θεός. Η κυνή κάνει αόρατο, όχι μόνο αυτόν, αλλά και οποιονδήποτε άλλο θεό τη φορά, όπως η Αθηνά, που χάρη σ' αυτήν κατόρθωσε να βοηθήσει τον προστατευόμενό της Διομήδη ξεφεύγοντας από το βλέμμα του Άρη στην περίφημη ομηρική μάχη.


Ο Όμηρος χαρακτηρίζει τον Πλούτωνα "πολυώνυμο", μια και απέφευγαν γενικά οι άνθρωποι να αναφέρονται σ' αυτόν με το πραγματικό του όνομα, που ήταν Άδης. Ακόμη και αυτό το όνομα Πλούτωνας (Πλούτων=πλούσιος ή αυτός που προσφέρει πλούτη) χρησιμοποιείται κατ' ευφημισμό, επειδή όλα τα πλούτη προέρχονται από τα βάθη της γης. Άλλο επίσης γνωστό όνομα για το θεό του Κάτω Κόσμου είναι το Ζαγρεύς, που σημαίνει μεγάλος κυνηγός, και το οποίο χρησιμοποιούσαν κυρίως οι ορφικοί, γιατί τον θεωρούσαν μια άλλη υπόσταση του Διόνυσου. Αποκαλούνταν επίσης Πολυδέγμων ή Πολυδέκτης, γιατί δεχόταν στην επικράτειά του όλους τους ανθρώπους που πέθαιναν.

Ως Πολυδεκτης είναι ο πλανήτης που δρα στο συλλογικό ασυνείδητο και που ξυπνά τα βαθιά ένστικτα. Στον αστρολογικό χάρτη έχει να κάνει με τα κρυφά πράγματα , με τα χρήματα μέσω των άλλων (ας μην ξεχναμε πως για να περάσει κάποιος στον Βασίλειο του Πλούτωνα πλήρωνε τον όβολο του)


Ετσι νομιζω θα σας βοηθησει να καταλαβετε από πού εκπορευονται αυτές οι ιδιοτητες


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ :
Ελληνική Μυθολογία –Ιωάννης Κακριδής
Το πέρας της Αρχής της Ηδονής – Sigmund Freud
History of Astrology- Μιχάλης Βροντάκης
εννοιολογικο λεξικο ελληνικης γλωσσας-Lidell Scott

http://astrolabor.blogspot.gr/2015/03/blog-post_44.html